ติดต่อผู้ทำเวบ
 
Update 12/04/2003
 
 
การพัฒนาของเครื่องบิน
เรียนการบินพื้นฐาน
บทนำ
พื้นฐานของเครื่องบิน
สภาพแวดล้อมในการบิน
สนามบิน
ความปลอดภัย
การแบ่งพื้นที่ในอากาศ
การสื่อสาร
อุปกรณ์บอกตำแหน่ง
ระบบต่างๆของเครื่องบิน
สภาพอากาศ
กฏหมายการบินทั่วไป
เทคโนโลยีเครื่องบิน
ศัพท์สำหรับนักบิน
   
   
   
   
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
     

 
Ground School >> Fight Environment >>Safety of flight

Fight Environment
ในบทนี้จะให้ความรู้ใน ส่วนที่เกี่ยวข้องกับการบิน โดยเริ่มจาก เรื่องของความปลอดภัย ในการบินที่จำเป็นสำหรับการบิน เช่น การมอง เพื่อป้องกันการชน ของเครื่องบิน ซึ่งถึงว่าเป็นองค์ประกอบ หลักของความปลอดภัย ในการทำการบิน ส่วนต่อไป จะได้กล่าวถึงรายละเอียด ต่างๆ เกี่ยวกับสนามบิน ตลอดจน ข้อมูล เกี่ยวกับ taxiway และ เครื่องหมาย บน runway ระบบไฟของสนามบิน ในส่วนต่อไปจะกล่าวถึง โครงสร้าง ของ พื้นที่ในการบิน ในส่วนนี้จะกล่าวถึง กฏการเข้ายังพื้นที่ในการบิน อุปกรณ์ ประเภทเครื่องบิน นักบิน ที่จะสามารถเข้าไป ในพื้น ที่ใดได้บ้าง ส่วนต่อไปจะกล่าวถึง การใช้วิทยุสื่อสารในการบิน และส่วนสุดท้ายจะกล่าวถึงระบบ เรดาร์ ที่ใช้ในการบิน

Safety of flight

VISUAL SCANNING องค์ประกอบหลัก ข้อหนึ่งของความปลอดภัยในการบิน ก็คือเราจะต้อง มีความสามารถในการ มอง และ หลีกเลี่ยง (SEE AND AVOID) เครื่องบินอื่น เมื่อเราทำการบิน เวลา 70 % ของการบินจะเป็นการมอง ภายนอกเครื่องบิน (scanning) และในการมองนั้น ควรจะมองเป็นส่วนเล็ก โดยแบ่งออกเป็นครั้งละ 10 องค์ศา เนื่องจากการ กวาดสายตาอย่างรวด เร็วนั้น จะทำการเก็บรายละเอียดไม่ได้ หมดและจะทำให้มองไม่เห็น วัตถุ (empty field myopia) เนื่องจากในการ กวาดสายตา นั้นสายตาก็จะมีการปรับ ความชัด (refocus) เพื่อให้สามารถมองเห็นวัตถุได้ แต่การปรับนั้นยังไม่สมบรูณ์ จึงทำให้ภาพที่เห็นจะพร่ามัว หรือ มองไม่เห็น ดังนั้น ควรจะแบ่งพื้นที่ เป็น ที่ละ 10 องค์ศา แล้วมองเพื่อเก็บรายละเอียด จากนั้นจึงขยับไปทางขวา อีก 10 องค์ศา ทำอย่างนี้จนกระทั้ง ครบคลุมพื้นที่ ภายนอกทั้งหมด แล้ว กลับเข้ามา มองภายในเครื่องเช่น เครื่องวัดประกอบการบิน แล้วเริ่มมองออกไปภายนอกเครื่องอีก เราจะปฏิบัติเช่นนี้ ตลอดการบิน ใหระลึกไว้เสมอว่า เมื่อเครื่องบิน สองลำบินตรงเข้าหากัน ด้วยความเร็ว 150 Knots นั้นหมายถึง สามารถเคลื่อนที่ได้ 1/4 ไมล์ ใน 3 วินาที ดังนั้น นักบินจะต้อง ให้ความสำคัญกับการมองหาเครื่องบินลำอื่นในบริเวณ พื้นที่เดียวกันเพื่อหลีกเลี่ยงการชนกัน

ภาพการมองเห็นเครื่องบินที่อยู่ตรงหน้าเราว่า บินอยู่ในระดับใด

ภาพของเครื่องบินที่บินอยู่ตรงหน้า อยู่ในระดับเหนือขอบฟ้า แสดงว่าเครื่อง นั้นบิน มาด้วยความสูงที่สูงกว่าเรา

ภาพของเครื่องบินที่บินอยู่ตรงหน้า อยู่ที่ระดับขอบฟ้า แสดงว่าเครื่องบิน นั้นบิน มาด้วยความสูงที่เท่ากับเรา

ภาพของเครื่องบินที่บินอยู่ตรงหน้า อยู่ในระดับที่ต่ำกว่าขอบฟ้า แสดงว่า เครื่องบิน นั้นบิน มาด้วยความสูงที่ต่ำกว่าเรา

จุดอับในการมอง เห็นที่เกิดจาก การออกแบบเครื่องบิน สามารถเกิดขึ้นได้จาก ลำตัวเครื่องบิน ปีกเครื่องบิน เหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้ เช่น เครื่องบิน ปีกล่าง บินอยู่เหนือเครื่องบิน ปีกบน ณ ตำแหน่งเดียวกัน จะทำให้เครื่องทั้งสองมองไม่เห็น ซึ่งกันและกัน เพราะเครื่องปีกล่าง จะถูกบังโดยปีกของตัวเอง จึง ทำให้ไม่สามารถมองเห็นเครื่องที่อยู่ ด้านล่าง และเครื่องปีกบนก็จะไม่สามารถมองเห็นเครื่องที่อยู่ด้าน บนเพราะจะถูกบังโดยปีกของตัวเอง

MANEUVERS IN THE TRAINING การปฏิบัติ เมื่อเข้าสู่ สนามบินที่ไม่มีหอควบคุม การบิน ซึ่งในพื้นที่อาจจะมี เครื่องบินแบบต่างๆ อยู่ในพื้นที่ เช่น ultralight , เครื่องร่อน หรือเครื่อง บินด้วยกัน ซึ่งอาจจะไม่มีวิทยุสื่อสาร ดังนั้นวิธีการที่หลีกเลี่ยงกันชนกัน เราจะต้องทำการลบจุดอับ



ด้วยการ ทำการบิน ด้วยการเลียวปีกบาง เป็นรูปตัว เอส (shallow S-turn) ในขณะที่เครื่องเอียงนี้เองทำให้ จุดอับที่เกิดขึ้นหายไปได้

การเข้าพื้นที่ฝึกบิน ก็ควรทำเช่นเดียวกับ การปฏิบัติ เมื่อเข้าสู่ สนามบินที่ไม่มีหอควบคุมการบิน และเมื่อถึงพื้นฝึก ก่อนจะเริ่มทำการฝึก จะต้องทำการ หมุน เครื่อง อย่างน้อย 180 องค์ศา เพื่อตรวจสอบ ว่าไม่มีเครื่องอยู่ในพื้นที่ (clearing turns or clear area)

RIGHT OF WAY RULESในขณะที่เราทำการบิน ในพื้นที่แล้วมีเครื่องบินอื่นอยู่ในพื้นที่เดียว เราจะต้องปฏิบัติตาม กฏของ ผู้มีสิทธิในทาง เพื่อความปลอดภัย ดังนี้


ถ้า มีเครื่องบินสองลำบินเข้าหากัน โดยเครื่องมีเครื่องหนึ่งบินเข้ามาทางด้าน ข้าง หรือจะตัดหน้า อีกเครื่องหนึ่ง จะถือว่าเครื่องที่อยู่ ทางขวามือ มีสิทธิในทาง ดังนั้นเครื่องที่อยู่ ทางซ้ายจะต้อง หลบให้

ถ้า มีเครื่องสองเครื่องบินอยู่ในระดับเดียวกัน บินสวนกันมา ทั้งคู่จะต้องบินหลบออกไม่ทางขวามือ ของตน


ถ้า เครื่องบินสองเครื่องบินอยู่ในระดับเดียวกัน เครื่องที่อยู่ทางด้านหลังต้องการจะแซง จะต้องแซงทางขวามือของตนเอง

เครื่องบินที่อยู่ที่ต่ำแหน่ง Final มีสิทธิในทาง มาก กว่าเครื่องอื่นในพื้นที่ และใน ทางวิ่ง

ถ้า เครื่องบินสองเครื่องอยู่ที่ตำแหน่ง Final ทั้งคู่เครื่องที่มีสิทธิในทาง คือเครื่องที่อยู่ระดับต่ำกว่า

เครื่องบินมีเหตุฉุกเฉิน เครื่องร่อน เรือเหาะ บอลลูน เครื่องบิน มีสิทธิในทางมากน้อยตามลำดับ

MINIMUM SAFE ALTITUDESเพื่อความปลอดภัย ในการบินในกรณี ที่เครื่องบินเกิดขัดข้อง เพื่อให้มีความสูงเพียงพอ



ในการหาที่ร่อนลง ได้อย่างปลอดภัย จึงได้มีการกำหนดความสูงต่ำสุดในการบินไว้ ดังนี้ คือเมื่อบินเหนือพื้นที่โล่ง จะต้องบินไม่ต่ำกว่า ความสูงของพื้นที่ไม่ ต่ำกว่า 500 Ft. และห่างจะสิ่งปลูกสร้าง ไม่น้อยกว่า 500 Ft. และเมื่อบินเข้าเขตเมือง จะต้องบินไม่ต่ำกว่าสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดในพื้นที่ ไม่น้อยกว่า 1000 Ft. และห่างจากสิ่งปลูกสร้างนั้นไม่ น้อยกว่า 2000 Ft.



VFR CRUISING ALTITUDESนอกจาก การกำหนดความสูงขั้นต่ำในการบินในแต่ละพื้นที่แล้ว นั้น FAR (Federal Aviation Regulation Regulations) ยังได้กำหนด ความสูงในการบินเพื่อแยกเครื่องบิน ที่บินอยู่ให้มีความสูง แตกต่างกันเพื่อหลีกเลี่ยง การชนกัน โดยเรียก การกำหนดความสูงนี้ว่า VFR cruising altitudes คำว่า VFR นั้น หมายถึง กฏการบินด้วยการมอง วัตถุต่างๆ ด้วยสายตาของนักบิน หรือ การบินด้วยกฏของการมองเห็น ซึ่งจะ ต้องบินด้วยการ see and avoid จะใช้กฏในการกำหนดความสูง ด้วยวิธีนี้ โดยความสูงที่กำหนดนี้ จะเป็นความสูง ที่เหนือระดับน้ำทะเล (above mean sea level หรือ MSL) ไม่ใช่ความสูงเหนือระดับพื้นดิน (above ground level หรือ AGL) การอ่านความสูงเหนือระดับน้ำทะเลนี้จะอ่านได้จาก Altimeter และ เครื่องวัดนี้จะต้องมีการกำหนด ค่าความ กดอากาศ ให้ถูกต้องด้วย โดยนักบินจะฟังจากข่าวอากาศ หรือการรายงานของ หอควบคุมการบิน ทุกครั้งก่อนที่จะทำการวิ่งขึ้น (takeoff) และในขณะที่ทำการบินอยู่นั้น หากมีการ เปลี่ยนแปลง แจ้งเข้ามานักบินจะต้องทำการปรับ ความกดอากาศให้ถูกต้องตามที่ได้ รับแจ้งเข้ามาด้วย นอกจากนี้หากไม่มีการแจ้งเข้ามา ทุกๆ 100 NM นักบินจะต้องสอบถาม ค่าความกดอากาศเพื่อการปรับ แต่งเนื่องจาก ทุกๆ 100 NM ความกดอากาศจะมีความแตกต่าง กัน เป็นผลให้การอ่านค่าความสูง ไม่ถูกต้องตามความเป็นจริง จะทำให้เกิดอัตรายได้

การกำหนดความสูง หากเราบินโดย หันหัวเครื่องไปในทิศ ตั้งแต่ 360-179 องค์ศา ให้ใช้ความสูงหลักพัน เลขคี่ บวกอีก 500 Ft. เช่น เราบินถือ หัวที่ 054 ความสูงที่เราใช้ได้คือ 1500Ft., 3500Ft., 5500Ft., 7500Ft., 9500Ft. เป็นต้น

การกำหนดความสูง หากเราบินโดย หันหัวเครื่องไปในทิศ ตั้งแต่ 180-359 องค์ศา ให้ใช้ความสูงหลักพัน เลขคู่ บวกอีก 500 Ft. เช่น เราบิน ถือ หัวที่ 270 ความสูงที่เราใช้ได้คือ 2500Ft., 4500Ft., 6500Ft., 8500Ft. เป็นต้น

สำหรับสิ่งที่ควรทราบในเครื่องของ การมองเห็นใน ขณะทำการบินก็คือ

ถ้าเราต้องการ ไต่ หรือ ร่อน ควรจะทำ เลี้ยวบีกบาง เป็นตัวเอส (shallow S-turns)

วัตถุจะดูเหมืนใกล้เมื่อมองผ่านหมอก

อีกสิ่งหนึ่งที่จะช่วย ในเรื่องของความ ปลอดภัย ก็คือการใช้ ไฟ ในขณะที่เราจะบินเข้า หรือ ออก จากสนามบิน เราจะต้องปิดไฟ landing lights เพื่อให้ เครื่องบินลำอื่นสามารถมองเห็นเราได้ว่าอยู่ที่ไหน ทั้งในเวลากลางวัน และกลางคืน โดยการบินไฟนี้ เราควรเปิดอยู่อยู่ในระยะไม่เกิน 10 NM

End Safety of Flight
 

 

   
 
 
ติดต่อผู้ทำเวบ